Eervolle remise dankzij invaller Rasheen Fernandes
Het zijn niet de minste tegenstanders die Telstar vroeg in het seizoen treft. Na de ouverture tegen Emmen staat volgende week een thuisduel tegen Roda JC op de rol. Daartussen in een bezoek aan N.A.C. Breda. Een club die brandende ambities heeft, een bloedfanatieke aanhang en een prachtig eredivisiewaardig stadion. Het leeft vanouds in Breda want er vlogen al ruim 12.000 seizoenkaarten over de toonbank. Kosten nog moeite worden gespaard om weer terug te keren naar het walhalla van de voetbal Pyramide: de eredivisie. Trainers en beleidsbepalers hebben vaak een korte houdbaarheidsdatum en staan onder immense druk. Het verwachtingspatroon is in Breda net als in Rotterdam-Zuid torenhoog.
De man die moet bewerkstelligen dat eindelijk promotie wordt afgedwongen, is ooit als jeugdspeler af getest in Breda maar de pure liefde voor de club uit zijn stad heeft hij nooit onder stoelen of banken gestoken. We hebben het over Ralf Seuntjes, 32 jaar inmiddels, die eindelijk terug is op het oude nest. De Witte Leeuwen kennen hem ook door en door en hij kreeg in Velsen-Zuid niet voor niets de vleiende bijnaam’’ Seun of God’’ 119 KKD goals staan er al op zijn palmares en in de ouverture uit bij V.V.V. toonde hij al rap zijn kwaliteiten door een doelpunt en een assist. De verlosser heeft zijn visitekaartje nu al afgegeven. Konden de Witte Leeuwen hem in toom houden na de verdienstelijke remise tegen Emmen?
Vrijdag 19.00 uur: Het Rat Verlegh-stadion loopt al behoorlijk vol. Duizenden fans wurmen zich naar binnen voor een traditioneel ’’ Avondje N.A.C.’’, na een door de overheid afgedwongen periode van onthouding. De stemming zit er goed in en hier hebben de fans zichtbaar en hoorbaar vurig naar verlangd. Voetbal kijken, vurig aanmoedigen en vooraf en er na veel bier drinken. Veel fans met het bekende geel-zwarte thuisshirt aan. Als Telstar rond 19.30 uur het veld betreed voor de warming-up in ‘’ De Leeuwenkuil’’ klinkt een onheilspellend en striemend gebrul. Hier valt niets te halen vanavond lijkt het signaal. ‘’Een serieuze vuurdoop in de mooiste wedstrijd van het seizoen,’’ meldt Andries Jonker enthousiast vooraf die voor hetzelfde basisteam koos als vorige week.
Dat basisteam verzaakt in het eerste bedrijf. Het hield vooral tegen. Timide, tam, geen tempo, nul pogingen op doel, veel balverlies en verdedigend vielen er regelmatig gaten. Tot tweemaal aan toe kon in de omschakeling de traagste speler van het veld, Ralf Seuntjens, ongehinderd (!) een medespeler vrij voor de keeper zetten en daar wisten Pjotr Kestens en Odyssseus Velanas al binnen het half uur wel raad mee;2-0. De lat werd ook nog een keer geraakt door Thom Haye en tijdens de rust waren een paar meegereisde Telstar-diehards het roerend met elkaar eens: dit wordt helemaal niks vanavond. Maar zie daar! Andries Jonker verving in de rust Cas Dijkstra en bracht Rasheen Fernandes. Met kwikzilverachtige, gedurfde acties bracht hij regelmatig medespelers in kansrijke positie en er ontstond zo waar evenwicht in het duel. Een handige actie van hem bracht invaller Gyliano van Velzen in stelling en met nog een kwartier op de klok de zo gewenste aansluiting;2-1.
Het duel ging volledig open. Telstar rook succes en N.A.C. hapte opeens amechtig naar lucht of kreeg te maken met een acute vorm van faalangst. Toch kreeg de gastheer nog een paar dotten van kansen maar die misten precisie en richting. Toen Glynor Plet met handig voetenwerk en wat gegoochel de Bredase defensie ontregelde, was daar opnieuw Gyliano van Velzen in minuut 87 die in een scrimmage de verrassende gelijkmaker aantekende;2-2. In de toegevoegde tijd, 5 minuten maar liefst, ging N.A.C. nog verwoed op jacht naar de volle winst maar werd het betere veldspel van Telstar net niet beloond met een sneaky overwinning. Het thuispubliek, 10.118 in getal, werd er letterlijk stil van en vertrok gedemoraliseerd huiswaarts. Een ervaring rijker en een illusie armer. De Parel van het Zuiden droop zwaar gedesillusioneerd af dat moet Telstar deugd hebben gedaan.